درس خواندن در آلمان و شرایط موجود درباره هزینه های تحصیل در دانشگاه‌های آلمان

عنوان: دانستنی های زندگی در آلمان وشناخت blue card آلمان 

کشورآلمان برای دانشجویانی که قصد مهاجرت به آلمان دارندقوانینی راوضع کرده است که در این مقاله توضیح داده شده است.

زندگی در آلمان و دانستنی های آلمان

آیا قصد مهاجرت به آلمان را دارید؟ آیا در فکر زندگی در آلمان هستید؟ با ما همراه باشید تا بیشتر درباره آلمان بدانید.
آلمان یکی از پرجمعیت ترین کشورهای اروپاست، با حدود 82 میلیون نفر جمعیت در صدر آماری اروپا قرار دارد. پایتخت این کشور برلین است که بزرگترین شهر این کشور محسوب می شود. آلمان 16 ایالت دارد که حتی در بعضی از مسائل می توانند مستقل باشند، بزرگترین ایالت در آلمان بایرن است ، اما بیشترین جمعیت را ایالت نوردراین وستفالن دارد و کمترین جمعیت را ایالت برمن و زارلند دارا می باشد. حدود نیمی از جمعیت آلمان به کار اشتغال دارند که حدود 53.2 درصد مردان و بقیه را زنها تشکیل می دهند. اگر به دنبال زندگی در آلمان هستید باید بدانید آلمان صنعتی ترین کشور دنیا می باشد.کشوری ثروتمند است و از لحاظ ثروت حرف اول را در اتحادیه اروپا بیان میکند.

 برای زندگی در آلمان باید گفت که آب و هوایی متغیر دارد و در تمامی فصول سال شاهد بارش باران هستیم. رودخانه راین و کوه های آلپ را می توان در این کشور دید.
زندگی در آلمان با پستی و بلندی زیادی می تواند مواجه شود، اگر در باره هزینه های زندگی در آلمان بخواهید بدانید باید گفت از نظر اقتصادی آلمان کشوری بسیار ثروتمند است اما باید بدانید که نیروی کار کمی را دارد و از کشورهای مختلف نیروی کار برای خود گرفته است. هزینه های زندگی در آلمان میتوان گفت ناچیز است . پول رایج در این کشور یورو می باشد و برای زندگی در آلمان ماهیانه 800 یورو برای یک نفر کافی است. اگر زبان آلمانی بلد نیستید اصلا نگران نباشید زیرا دوره آموزشی انتگراسیون به شما آموزشهای لازم را می دهد و این آموزش ها به طور رایگان در اختیار شما گذاشته می شود. در آلمان فساد مالی نرخ پایینی دارد و در روبروی آن نوآوری از نرخ بالایی در بازار اقتصاد آلمان برخوردار می باشد. بانک مرکزی اروپا در فرانکفورت آلمان مستقر شده است و این خود نکته قابل توجهی برای این کشور محسوب می شود. بیشترین هزینه ای که می توان گفت در این کشور باید خرج کرد هزینه مسکن است.

هزینه مواد غذایی ماهیانه برای هر نفر 100 یورو محاسبه می شود. هزینه بیمه و حتی هزینه رفت آمد برای زندگی در آلمان را باید در نظر بگیرید. هزینه تاکسی در آلمان زیاد است و برای رفت و آمد بهترین کار تهیه بلیط ماهیانه است البته این بلیط های ماهیانه مدت دار است و از 10 صبح تا 3 صبح روز بعد فقط اعتبار دارد. برای تلفن و اینترنت ماهیانه 10 یورو را در نظر بگیرید. موضوع جالب تر این است که برای تلویزیون و رادیو باید حق اشتراک بپردازید و ماهیانه 20 یورو را باید برای استفاده از تلویزیون و رادیو کنار بگذارید. هزینه استفاده از برق در آلمان خیلی بالاست و با کلی صرفه جویی و استفاده نکردن از برق ماهیانه 30 یورو را هم باید برای برق در نظر بگیرید. هرچند این هزینه ها بسته به انتخاب شهر سکونتی شما قابل تغییر هم می باشد اما می توان گفت هزینه زندگی در آلمان زیاد است. تقریبا هر نفر برای زندگی در آلمان باید ماهیانه 800 یورو داشته باشد.
می توان گفت اگر مایل به زندگی در آلمان هستید بدانید که از نظر علم و تکنولوژی کشوری قوی محسوب می شود. در زمینه علوم پزشکی، نجوم، فیزیک و شیمی دارای دانشمندانی بزرگ می باشد. انجمن فیزیک آلمان بزرگترین انجمن فیزیک در جهان است. حتی آلمان مهندسان زیادی را در صنعت خودرو سازی دارد و حتی می توان گفت موفق به ساخت V2 موشک بالستیک فضا پیما هم شده است.
یکی از بهترین کشورهای دنیا برای تحصیل آلمان است.در این کشور می توان گفت تحصیل کمترین هزینه را دارد.و در دانشگاه های خود علاوه بر تدریس به زبان آلمانی به زبان انگلیسی هم تدریس صورت می گیرد. به تعبیری می توان گفت تحصیل در آلمان یکی از بهترین انتخاب ها برای دانشجویان بین المللی کشور آلمان است.
اگر از روابط ایران و آلمان بخواهید بدانید باید بگویم که ایران و آلمان در رابطه 500 ساله خود رابطه ای خوب و سنتی با هم داشته اند. هر چند آلمان جزئی از گروه 5 + 1 بوده است اما رابطه با ایران را حفظ کرده است.اگر قصد زندگی در آلمان را دارید برای دانستنی های آلمان ما را دنبال کنید.

 بلو کارت یکی از راه های اخذ اقامت آلمان میباشد.بلو کارت نیز مانند گرین کارت آمریکا می باشد.

 مهاجرت - استرالیا -مهاجرت به استرالیا 

تحصیل در استرلیا در سطح دکترا و دلایل مهاجرت به استرلیا

راه های تحصیل در آمریکا در مقطع کارشناسی و مهاجرت به اتریش

آمریکا یکی از کشورهایی است با داشتن دانشگاههای طراز اول، دانشجویان زیادی را از سراسر جهان به خود جذب می کند و شرایط نسبتا مناسبی را برای تحصیل آن ها فراهم می نماید.

به طور کلی دانشگاه های آمریکا به دو گروه ایالتی (state school) و خصوصی (private school) تقسیم می‌شوند. دانشگاه های ایالتی معمولاً بسیار ارزان‌تر هستند اما ممکن است برای پذیرش دانشجویان خارجی (international students) محدودیت ظرفیت داشته باشند.

علاوه بر آن دانشگاه های آمریکا را می‌توان بر حسب اینکه مراکز تحقیقاتی هستند یا نه به دو گروه تقسیم کرد:

-گروه اول دانشگاه‌هایی هستند که در کنار تدریس مراکز تحقیقی هم هستند و دانشجویان مقطع دکترا می‌پذیرند (Universities).

-گروه دوم دانشگاه‌هایی هستند که تنها به تدریس می‌پردازند و دوره‌های دو ساله یا چهار ساله داشته و مدارکشان حداکثر تا مقطع لیسانس است (Colleges).

در آمریکا به تحصیلات تا مدرک لیسانس undergraduate program و بعد از آن (فوق لیسانس و دکترا) graduate program گفته می‌شود.

آخرین تقسیم بندی مربوط به تقسیم بندی سال تحصیلی است: ترمی (Semester System) و یک چهارمی (Quarter System). دانشگاه‌هایی که به صورت ‌ترمی کار می‌کنند هر سال تحصیلی را از ابتدای سپتامبر تا آخر ماه می به دو ترم تقسیم می‌کنند که مشابه سیستم ایران است. در سیستم یک چهارمی سال تحصیلی به چهار ربع سه ماهه تقسیم می‌کند.

انواع مدارک کارشناسی ارشد در آمریکا:

به طور کلی دو نوع مدرک فوق لیسانس در آمریکا وجود دارد. مدارک حرفه ای (Professional Degrees) و مدارک تحقیقی (Research Degrees). بنا به رشته تحصیلی مدارک حرفه ای ممکن است نام‌های متفاوتی داشته باشند. مثلاً در رشته های مهندسی ممکن است Master of Engineering یا Master of Science in Engineering باشند. مدارک تحقیقی همه تحت یک نام Master of Science ارائه می‌شوند.

این دو مدرک چند تفاوت اصلی دارند:

پیش‌نیازها: برای مدارک حرفه ای دانشجویان نیازی به نوشتن تز یا مقاله تحقیقاتی ندارند و تمرکز اصلی پروگرام روی گذراندن معمولاً 30 واحد درسی و تمام کردن یک یا دو پروژه است. در مدارک تحقیقی دانشجویان ملزم به نوشتن یک پایان نامه تحقیقاتی هستند و معمولاً باید یک مقاله تحقیقی نیز به چاپ برسانند و در عوض تعداد واحد درسی کمتری بر می‌دارند.
طول دوره تحصیلی: مدارک حرفه‌ای معمولاً دوره ای یک ساله دارند اما مدارک تحقیقی دو ساله هستند که دانشجویان سال اول را بیشتر با کلاس‌ها و سال دوم را با تحقیق می‌گذرانند.
کمک‌های مالی: مدارک حرفه‌ای بیشتر به چشم یک سرمایه‌گذاری برای بالا بردن موقعیت کاری دیده شده و کمک‌های مالی کمتری دریافت می‌کنند (یا اصلاً دریافت نمی‌کنند). کمک‌های مالی دانشجویان عمدتاً از بودجه تحقیقاتی تامین می شود که استاد مربوطه برای یک موضوع خاص از دولت می‌گیرد. به علت اینکه مدارک حرفه ای کار تحقیقی انجام نمی‌دهند امکان برخورداری از این بودجه‌ها هم برای دانشجویان متقاضی مدارک حرفه‌ای وجود ندارد. ممکن است در حالت‌های خاص بخشی از شهریه به دانشجو بخشیده شود.
پذیرش گرفتن: دقیقاً به این علت که خود دانشجو معمولاً باید هزینه تحصیل مدارک حرفه ای را متقبل شود پذیرش گرفتن از این مدارک راحت‌تر از نوع تحقیقی آن است. علاوه بر این خیلی از دانشگاه‌ها مدارک تحقیقی فوق لیسانس را فقط به صورت پیوسته با مدرک دکترا ارائه می‌کنند. اگر نمره های خیلی خوبی ندارید و امکان مالی یک سال شهریه دادن هم برایتان فراهم است این نوع مدارک حرفه‌ای می‌توانند گزینه خوبی باشند.
اعتبار: هردو مدرک در آمریکا دارای اعتبار یکسان هستند و دانشگاه‌های طراز اول از هردو مدرک ارائه می‌کنند. تفاوت این دو مدرک نه در اعتبار آن‌ها بلکه در نوع دانشجویانی است که جذب می‌کنند. دانشجویان مدارک حرفه ای بیشتر جذب بازار کار می‌شوند اما دانشجویان با مدرک تحقیقاتی بیشتر علاقمند به تحقیق و یا ادامه تحصیل در مقطع دکترا هستند.
پذیرش دکترا: اگر قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را دارید مدارک تحقیقی گزینه بهتری هستند. چرا که در طی دوره تمرین تحقیق کردن خواهید کرد و با بسیاری از مهارت‌های لازم برای موفقیت در مقطع دکترا آشنا خواهید شد. همین آشنایی و نیز مقالات تحقیقی شما در طی دوره فوق لیسانس شانس پذیرش در مقطع دکترا را بالاتر می‌برد. هر چند که با هر دو مدرک می‌شود وارد مقطع دکترا شد.
 

مدارک مورد نیاز:

ریز نمرات (Transcript)

معمولاً دو تا سه نسخه رسمی از ریز نمرات تمام دانشگاه‌هایی که قبلاً رفته‌اید لازم است. لازم است که کارنامه‌ها را در پاکت‌های مهر و موم شده بفرستید که این مهر و موم باید توسط دانشگاه مربوطه انجام شود. اگر اصل کارنامه به فارسی است می‌بایست ترجمه رسمی آن را هم همراه با نسخه اصلی در پاکت گذاشته و مهر و موم کنید. برای دانشجویانی که در سال آخر تحصیل هستند و یا کارنامه‌شان هنوز آزاد نشده برای مراحل مقدماتی پذیرش گرفتن احتمالاً فرستادن نسخه غیر رسمی کارنامه که همراه با گواهی از رییس دانشکده یا آموزش که مبتنی بر درستی مندرجات کارنامه باشد کفایت می‌کند. اما باید توجه کنید که در صورت پذیرش گرفتن دانشگاه مقصد یک نسخه از کارنامه رسمی شما را درخواست خواهد کرد. برای گرفتن کپی رسمی کارنامه معمولاً مدرک تحصیلی باید آزاد شده باشد یا به اصطلاح خریداری شود. این به این معنی است که شما هیچ بدهی به دانشگاه و وزارت علوم ندارید.

فرم‌های تقاضا (Application Forms)

فرم‌های تقاضا معمولاً حاوی سئوالات کلی در مورد متقاضی (Applicant) هستند. بسیار مهم است که این فرم‌ها دقیق و کامل پر شوند. تا زمانی که این فرم‌ها را کامل نکنید و نفرستید بررسی تقاضای شما به جریان نخواهد افتاد. معمولاً اکثر دانشگاه‌ها این فرم‌ها را به صورت آنلاین در دسترس دارند که کار شما را راحت‌تر خواهد کرد.

توصیه نامه‌ها (Recommendation Letters)

توصیه‌ نامه ها بخش خیلی مهمی از پرونده شما هستند. این توصیه‌نامه ها باید توسط استادانی که رابطه دانشگاهی یا حرفه ای با شما داشته‌ اند نوشته شود. دانشگاه‌ها معمولاً دو یا سه توصیه نامه درخواست می‌کنند. این توصیه نامه‌ها را برای پر کردن به افرادی بدهید که شما را خوب می‌شناسند (از لحاظ علمی یا کاری) و مطمئن هستید که درباره شما مطالب خوبی خواهند نوشت و مهارت‌ها و نکته های مثبت شما را گوشزد خواهند کرد. در نامه باید تشریح شده باشد که شخص توصیه‌کننده چه مدت است که شما را می‌شناسد، فکر می‌کند که قابلیت‌های شما کدام هستند، و چرا شما شایستگی دارید که از دانشگاه مقصد پذیرش/کمک مالی بگیرید. توجه داشته باشید که توصیه نامه باید نشان بدهد که فرد توصیه کننده شما را خیلی خوب می‌شناسد. فراموش نکنید که کمیته پذیرش (Admission Committee) مخصوصاً می‌خواهد بداند که چرا شما برای این دانشگاه/رشته مناسب هستید. این نکته مخصوصاً برای متقاضیان مدرک دکترا مهم است.

Statement of Purpose

این بخش احتمالاً سخت‌ترین بخش پرونده شما خواهد بود. در این قسمت شما تشریح خواهید کرد که چه کسی هستید، چه پیشینه علمی و کاری دارید، چرا علاقمندید که در این دانشگاه و رشته به خصوص ادامه تحصیل دهید، و دیدگاه و هدفتان در باره آینده بعد از تحصیل چیست. به بیان دیگر شما عملا می‌خواهید کمیته پذیرش را ترغیب و قانع کنید که شما را به خیلی از متقاضیان دیگر ترجیح بدهند. نوشته شما باید به روشنی توضیح دهد که برای چه رشته‌ای تقاضا می‌کنید، انگیزه شما چیست، چه چیزی می‌خواهید به دست بیاورید، و چگونه می‌توانید برای دانشگاه مقصد و محیط علمی آن مفید باشید.

.C.V

یکی از مؤثرترین و مهم‌ترین ابزار برای بدست آوردن موقعیت‌های تحصیلی در آمریکا، ایجاد ارتباط موثر است. به همین علت تهیه یک C.V خوب در کسب پذیرش یک دانشگاه بسیار موثر است. بعضی از دانشگاه‌ها دانشجویان را ملزم می‌کنند که یک فرم استاندارد C.V مخصوص دانشگاه را پر کنند. با این حال در بیشتر موارد این به خود متقاضی بر می‌گردد که چگونه یک C.V را تهیه کند. یکی از نکته های کلیدی در تهیه C.V این است که اگر متقاضی در پی کسب موقعیت تحصیلی است باید سوابق تحصیلی و تحقیقاتی خود را در صفحه اول ارائه دهد. اما در صورتی که C.V برای کسب موقعیت شغلی است – که در این حال معمولاً به آن رزومه (Resume) می‌گویند – لازم است که اول به تجربیات کاری اشاره شود. معمولاً C.V از 2-3 صفحه بیشتر نیست. وقتی که با استادی مکاتبه می‌کنید چیزی که برای معرفی بیشتر خود برای او می‌فرستید. C.V است. بسیاری از دانشگاه‌ها هم آن را جزو یکی از مدارکی قرار می‌دهند که باید برای کمیته تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرستاده شود. بهتر است که C.V به فرمت pdf یا rtf تبدیل شود چون در این صورت امکان باز شدن فایل شما توسط اغلب سیستم‌ها وجود دارد و از طرف دیگر فایل تهیه شده با همان “تنظیمات صفحه ای” مورد نظر شما پرینت خواهد شد. بعضی‌ها هم اعتقاد دارند که فرمت pdf رسمی‌تر است.

امتحانات استاندارد (GRE ,TOEFL , …)

تعداد زیادی از دانشگاه های آمریکا TOEFL را به IELTS ترجیح می‌دهند و بیشتر دانشگاههای سطح بالای آمریکا نمره IELTS را قبول نمی‌کنند. بنابراین اگر کسی به طور همزمان در حال تقاضا دادن برای چند کشور مختلف است، باید اطلاعات لازم برای مدرک زبان مورد قبول هر دانشگاه را کسب کند.

علاوه بر امتحان تافل شما ممکن است لازم باشد که در امتحانات دیگری هم که اصطلاحا به آن‌ها امتحانات استاندارد (Standardized tests) گفته می‌شود شرکت کنید. به عنوان مثال دانشجویان رشته‌های مهندسی و علوم باید امتحان GRE عمومی (GRE General) و دانشجویان رشته‌های مدیریت (MBA=Master of Business Administration) باید امتحان GMAT را بدهند. بعضی از رشته‌های علوم علاوه بر امتحان عمومی GRE شاید لازم باشد که بخش‌های مربوط به رشته خودشان (GRE Subject) را هم بگذرانند. این امتحانات معمولاً از تافل سخت‌تر هستند چون برای تمام دانشجویان متقاضی (و نه فقط خارجی‌ها) طراحی می‌شوند و دانشجویان آمریکایی هم باید در آن‌ها نمره حد نصاب را کسب کنند.

TOP پرداخت هزینه تحصیل در آمریکا

هزینه تحصیل در آمریکا مخصوصاً برای دانشجویان خارجی بسیار بالاست. معمولاً دانشجویان از یکی از سه طریقه بورس (fellowship)، دستیار تحقیق یا RA ٬ research assistantship و یا دستیار تدریس یا TA ٬ teaching assistantship نه تنها از پرداخت شهریه معاف می‌شوند، بلکه درآمدی نیز کسب می‌کنند.

Fellowships and Scholarships یا بورس‌های تحصیلی

بورس‌های تحصیلی داری انواع گوناگونی است که معمولاً از سوی دانشکده‌ها یا شرکت‌ها و مؤسسات خارج از دانشگاه به منظور تشویق در اختیار دانشجویان مستعد در تعدادی محدود قرار می‌گیرد. خصوصیت اصلی بورس‌ها این است که بر خلاف کمک هزینه در ازای گرفتن آن لازم نیست کار بکنید. معمولاً برای کسب fellowship نمره GRE و معدل دوران لیسانس و فوق لیسانس (GPA) و توصیه نامه های اساتید بسیار مهم هستند. این مورد معمولاً توسط اداره تحصیلات تکمیلی دانشگاه بررسی می‌شود و بسیار رقابتی است. مدارک و شرایط لازم برای کسب چنین موقعیتی را در وب سایت دانشگاه مورد نظر می‌توانید پیدا کنید.

Teaching Assistantship

شما به عنوان یک TA بری همکاری با یک نفر استاد در تدریس یک دوره به خصوص انتخاب می‌شوید. ضمن اینکه وظیفه افراد TA از تنوع بسیاری برخوردار است که به صورت عمومی شامل نمره دادن، کمک به دانشجویان و اداره جلسات هفتگی می‌باشد. سمت شما به عنوان دستیار تدریس بستگی به نظر استادی دارد که با وی همکاری دارید. تعدادی از اساتید ممکن است که از شما بخواهند که به مدت 40 ساعت در هفته با آنان همکاری نمایید و تعدادی نیز ممکن است تنها خواستار تصحیح اوراق امتحان باشند. کسب موقعیت TA به تسلط دانشجو به زبان انگلیسی و توانایی تدریس بستگی دارد. این موقعیت به خصوص برای کسانی که می‌خواهند با فرهنگ و زبان آمریکایی آشنایی زیادی پیدا کنند و به خصوص برای کسانی که می‌خواهند در آینده همین شغل (تدریس در دانشگاه) را ادامه دهند بسیار مفید است. معمولاً دانشگاه‌های مختلف کلاس‌ها و یا دوره‌هایی برای دانشجویان خارجی متقاضی TA دارند. تدریس موفق در کلاس‌های درس آمریکا تا حد زیادی به مدیریت کلاس وابسته است.

Research Assistantship

در موارد بسیاری اساتید از طریق پروژه های تحقیقاتی بودجه ای کسب می‌کنند که قسمتی از این بودجه به دانشجویان فوق لیسانس یا دکترا به عنوان RA تعلق می‌گیرد. از آنجا که اساس بدست آوردن RA به نوع پروژه تحقیقاتی و تخصص استاد مورد نظر بر می‌گردد، بهترین کار برای اطلاع از این موقعیت‌ها، تماس مستقیم با استاد مربوطه است.

 مهاجرت به استرالیا - گرفتن اقامت استرالیا - اقامت استرالیا